شریفی از نوجوانی، کار در چاپخانه‌های تهران را آغاز کرد. با چاپ ایران شروع کرد و سپس در چاپخانه‌های خودکار، نگین، راه‌آهن، برنا، روشنایی و تابان ادامه داد. چاپ و صحافی را به خوبی فرا گرفت و از همان آغاز کار پیدا بود که شم تیزی در نصب و تعمیرات دارد. تمام اجزای ماشین را می‌شناخت و طرز کار و نحوه اتصالات و عملکرد آنها را تشخیص می‌داد.
زنده‌یاد مرتضی نوریانی که نمایندگی ماشین‌آلات چاپ را داشت، قابلیت‌های شریفی را در چاپ تابان به خوبی شناخت. به قول مرحوم عبدالحسین خرمی که گفت: مرحوم مرتضی نوریانی گوهرشناس، قدر ایشان را می‌دانست و به هر ترتیب مراقب حال ایشان بود.
عبدالعلی شریفی یگانه، متخصص نصب و تعمیر ماشین‌آلات صنعت چاپ بارها از طرف موسسه نوریانی، برای گذراندن دوره‌های تخصصی به کارخانجات سازنده ماشین‌آلات چاپ و صحافی و مرکب‌سازی و غیره رفت و از نمایشگاه‌های بزرگ چاپ در اروپا دیدن کرد و گاهی برای نصب ماشین به کشورهای منطقه رفت.
متخصصان کمپانی هایدلبرگ، استعداد او را در دانش مکانیک تحسین می‌کردند و تا جایی که نظر او را در تغییر طراحی یکی از قطعات ماشین چاپ پذیرفتند.
اولین ماشین لترپرس، اولین ماشین افست ورقی و اولین افست رول در ایران به دست او نصب شد.
شریفی در جایگاه مدیر فنی موسسه نوریانی (از 1327 تا اواخر دهه 70)، منشأ اثر خدمات فراوانی به چاپخانه‌های ایران بود و متخصصان دیگری در کنار او در این موسسه پرورش یافتند.
در دهه اول انقلاب، دانش و تخصص خود را در خدمت خودکفایی صنعت چاپ قرار داد و از این رهگذر صنعتگران چاپ را یاری داد.
شریفی با همکاری اتحادیه چاپخانه‌داران کوشش‌هایی را برای نظام‌مندکردن فعالیت تعمیرکاران چاپ، آغاز کرد.
شریفی در تمام عمر حرفه‌ای خود، برای ارتقای دیدگاه مدیران چاپخانه‌ها و ماشین‌چی‌ها و کارگران چاپ تلاش کرد و هرگاه با کارگر یا اپراتوری جستجوگر روبه‌رو می‌شد، به وجد می‌آمد. اما در مجموع از ضعف دانش فنی و ساختار چاپخانه‌های کشور که بهایی به آموزش چاپ و ارتقای دانش فنی کارکنان نمی‌دادند، ناراضی بود.
شریفی 31 اردیبهشت‌ماه 1391 درگذشت
منبع: ایران پرینت
